- ۲ نظر
- ۱۷ تیر ۹۳ ، ۰۲:۵۴
زمـین زمـینه ی جـنـگ و زمان زمانه ی جنگ
شـده زمـیـن و زمــانــه پــر از بـهانه ی جنگ
پـرنـده ای کـه بــه امــیــد صــلــح مــی آمد
نشسته است چرا پس در آشـیـانه ی جنگ
تـو ! ای تـصـور آزادی ! ای تـــجــســم صــلح
که شعله می کشدازمشعلت زبانه ی جنگ
چــگـونـه اسـت کـه در مـنــطــق امــیــرانــت
دمـــی ســکــوت نــدارد دم تــرانـه ی جنگ
نـشــانـده انـد یـتـیـمـان بـه گاهواره ی ظلم
بـه مـوی دخترکان می کشندشانه ی جنگ
خـــدا بــرای زراعـــت زمــیــن بــه آدم داد
وجـب وجب همه را کاشـتـنـد دانـه ی جنگ
بیایـد آنکه گـشـایـد دری بـه سـاحـل صـلـح
در ایـن تلاطم دریــای بــی کــرانــه ی جنگ